Dag 12 hadden we een lange rit voor de boeg. De route ging langs Mammoth Lakes, dit is een populair skigebied met een aantal meren. We zijn van de snelweg afgeslagen om langs een aantal meren te rijden (onder andere Lake Mary). De weg was sneeuwvrij, maar in de berm en de bossen lag nog behoorlijk wat sneeuw en ijs.

Daarna reden we via de Tioga Pass naar Yosemite National Park. Eigenlijk waren we van plan om voorafgaand aan de Tioga Pass te lunchen. Dit is aan te raden, want daarna kun je pas weer wat kopen in het park zelf (wat wij dus deden). Rond 3 uur kwamen we aan bij het visitor center van Yosemite N.P. Het was erg druk, dus lastig parkeren. Daarna hebben we bij Yosemite Lodge de bustickets voor de volgende dag gekocht. We wilden namelijk de Panorama Trail gaan wandelen vanuit Glacier point. Helaas is dit niet mogelijk met de shuttle bus, dus moet je hiervoor dure bustickets kopen. Vervolgens gingen we nog langs Bridalveil falls, een enorme waterval die op rots klettert, waardoor deze nogal spettert. We verbleven voor twee nachten in El Portal (Cedar Lodge). Veel keus qua restaurants was er niet. De menukaart van Cedar Lodge vonden we tegenvallen, dus reden we naar Yosemite View Lodge. Hier bleken ze precies dezelfde menukaart te hebben! Verder was er ook nog eens een wachttijd van half uur! Ze hadden ook een soort fastfoodcorner, toen hebben we daar maar een pizzaslice en een salade genomen.

Stephan wilde dit keer vroeg opstaan om de eerste bus (van half 9) naar Glacier Point te nemen. De bus vertrok vanuit Yosemite Lodge naar Glacier Point, dit was ruim een uur rijden. Kim deed nog even een dutje, terwijl Stephan luisterde naar de toelichting van de chauffeur over de flora en fauna in het park. Na Glacier Point te hebben bekeken en de nodige foto’s te hebben gemaakt, begonnen we om 10 uur met wandelen. Het was een mooie route met inderdaad veel panorama-uitzichten over de sprookjesachtige vallei met veel watervallen. Het wandelen zelf bleek al snel zwaarder te zijn dan verwacht. Je moest goed kijken waar je liep, want er waren constant losse stenen. Wij hadden begrepen dat het pas vrijwel alleen bergaf was. Dit bleek niet het geval te zijn, we moesten zo’n 2 uur bergop lopen. Dit is niet Kims sterktste punt en hier hebben we lang over gedaan. Halverwege de bergoptocht dacht Stephan een mooi foto te maken vanuit een zijpad. Hij liep hierbij enthousiast naar de rand, echter stapte bijna op een slang en kwam zo oog in oog te staan met een flink ratellende boze slang. Kim had Stephan nog nooit zo zien schrikken. De volgende 10 minuten dacht Stephan bij elke geritsel een slang te horen en was goed op zijn hoede.

Na de nodige stops en geklaag van Kim kwamen we op het mooie punt Nevada Falls waar veel mensen pauzeerden. Wij pauzeerden hier ook en aten onze meegenomen sandwiches op. Dit punt is het bovenste punt van de grote waterval waar het krachtige water naar beneden klettert. Het tweede stuk helemaal naar beneden was gelukkig bergaf, maar toch ook zwaar aangezien onze voeten en enkels het niet gewend waren om zo lang te lopen. Halverwege hebben we nog een panoramafoto gemaakt waarop we de 2 verst uit elkaar liggende punten aanwijzen (zie foto op de homepagina).

Om 5 uur waren we beneden, dat hadden we nog netjes gedaan aangezien voor de totale tocht 6 tot 8 uur stond. En we pakten de shuttle bus terug naar onze auto. Na nog even aan het zwembad te hebben gezeten en gedoucht te hebben, gingen we in het restaurant bij ons hotel eten. Deze fish and chips waren een stuk beter dan de pizza slice van de dag ervoor. En ook hier hadden ze een salade bar, altijd goed.

We bleven nog een hele dag in Yosemite waar een halve dag raften en een bezoek aan de Mariposa Grove op het programma stond. Het startpunt van het raften bleek naast ons hotel te zijn (Zephyr Whitewater rafting). In totaal waren we met 11 deelnemers die verdeeld werden over 2 rafts. Wij zaten samen met 5 andere jongeren bij guide Phill, een enthousiaste, spontane kerel. Als eerste hezen we ons in wetsuits en kregen een helm op. Een van de andere deelnemers was een Amerikaanse meid die weigerde om een wetsuit aan te doen. Blijkbaar was ze nogal warmbloedig, want de watertemperatuur was slechts 10 graden… Ten slotte kregen we nog de nodige veiligheidsinstructies, wat je bijvoorbeeld moet doen als de boot omslaat. Kim werd er niet geruster op. Gelukkig waren er meer deelnemers die nog nooit hadden geraft. Rond half 10 vertrokken we naar de rafts, die al tegenover het verzamelpunt in het water lagen. Stephan nam samen met een brit de rol van ‘voorman’ op zich, voorin moesten volgens Phill sterke mannen zitten die een belangrijke rol hadden aangezien de rest het peddelritme moest volgen. Kim zat achter hem. Na nog peddelinstructies en –oefeningen hebben gehad, gingen we dan de woeste rivier op. Deze was echt wild ja! Je had steeds stukjes rustig water afgewisseld met ‘rapids’ waar je terecht kwam in een wild stuk rivier. Dit leek af en toe mee op de zee, hoge golven kwamen op ons af. Ondertussen riep Phill de peddelinstructies. Hij had ons gewaarschuwd dat we vooral in de ‘rapids’ moesten doorpeddelen, omdat we anders zouden omslaan. Regelmatig gingen we dwars door een golf water heen, waarbij het niet mee viel om te blijven peddelen. Maar als dan na de rapid bleek dat iedereen nog in de boot zat, konden we er om lachen. Al met al was het erg leuk en spannend. Uiteindelijk viel het allemaal erg mee, want er is niemand uit de boot gevallen. Stephan had al weleens geraft in de baan in Zoetermeer, maar dit was toch stukken leuker en ook Kim vond het leuker dan verwacht. Helaas konden we onze camera niet meenemen, maar er was een fotograaf die vanaf de kant foto’s maakten. Deze foto’s kon iedereen naderhand vrijblijvend bekijken en kopen. Aangezien de prijzen voor 2 foto’s bijna gelijk was aan het kopen van alle foto’s, hebben we een cd met alle foto’s genomen.

Na bij een market lekkere wrapsandwiches te hebben gegeten, reden we door naar Mariposa grove, dit ligt in het zuiden van het Yosemite N.P. Dit is bekend om de oude, enorm grote Seqoia bomen die er staan. Hier hebben we niet een hele trial gewandeld aangezien we nog erg last hadden van spierpuin in onze kuiten. Wel zijn we naar de Grizzly Giant gelopen, deze boom is 1.800 jaar oud en heeft vele bosbranden overleeft.

Daarna zijn we doorgereden naar Merced waar we overnachten. Dit was 1,5 uur rijden, maar scheelt ons morgen tijd op onze weg naar San Francisco. We willen op tijd weer weg, zodat we een volle dag in San Francisco kunnen doorbrengen. Merced is verder ook niet echt een plaats waar je langer wilt zijn. We zitten in een goedkoop motel (Vagabond Inn) in een soort ghetto-buurt. We zijn gaan eten bij Taco Bell, dit is een van de vele fastfoodketens, waar we lekkere taco’s op hebben. Deze keten zou ook in Nederland moeten komen, het is echt een goede aanvulling op de Mac, pizzaria’s en friettenten! En voor de late snack zijn we langs de Mac drive gegaan voor een hamburger en Mcnuggets. Deze hebben we gezellig in het motel met een filmpje opgegeten. Maar nu moeten we gaan …. rusten. Voor de tocht van morgen.